Opublikowane przez
DEBIUT EWY MICHNIK ZA PULPITEM DYRYGENCKIM W NABUCCO
14 i 15 września 1996 r. – rok po objęciu stanowiska dyrektora Opery Wrocławskiej – Ewa Michnik po raz pierwszy stanęła na czele orkiestry w kierowanej przez siebie instytucji. Na swój wrocławski debiut dyrygencki wybrała Nabucco. Kazimierz Kościukiewicz napisał w jednym z artykułów po tych spektaklach: „Ewa Michnik potwierdziła, że jest kapelmistrzem kompetentnym i doświadczonym, o mocnych nerwach, żywym temperamencie i wielkiej muzycznej wrażliwości. W prowadzonym dziele znalazło się co najmniej kilka bardzo pięknych i oryginalnie zrealizowanych muzycznie miejsc, będących z pewnością jej zasługą”. Grane już od sześciu lat przedstawienie wyreżyserowane przez Marka Okopińskiego [o którym szerzej pisaliśmy tu: https://blog.opera.wroclaw.pl/wroclawskie-realizacje-nabucca-giuseppe-verdiego-cz-1-odwolana-premiera-i-inscenizacja-odlozona-na-23-lata/] zostało w tamtym czasie także nieco odświeżone dzięki pomysłom Roberta Skolmowskiego. Wraz z kolejnym sezonem działalności rozpoczął się wielki remont w gmachu przy ul. Świdnickiej, który wywarł wpływ również na spektakle Nabucco. Od 1997 r. arcydzieło Verdiego najczęściej było wystawiane w Wytwórni Filmów Fabularnych. 2 lipca 2000 r. wrocławianie mieli okazję obejrzeć przedstawienie w wersji plenerowej. Spektakl zagrano w Sukiennicach świeżo wyremontowanego Rynku. Pod koniec tego samego roku, 7 grudnia, słynne Va pensiero rozbrzmiało w Dużym Studiu Polskiego Radia. Wykonanie to zostało utrwalone na płycie kompaktowej i było to drugie, po wcześniej opracowanym Trubadurze, nagranie wydane przez firmę DUX we współpracy z Operą Wrocławską. Płyta została doceniona przez słuchaczy i krytyków, a nawet doczekała się nominacji do nagrody Fryderyk w kategorii „Album roku muzyka wokalna”.
Jeden z artykułów prasowych po debiucie dyrygenckim Ewy Michnik w Operze Wrocławskiej po objęciu stanowiska dyrektora
Giuseppe Verdi – Nabucco; premiera: 29.04,1.05.1990; na zdjęciu: scena zbiorowa: Fenena – Barbara Krahel, Ismael – Andrzej Kalinin, Anna – Ewa Czermak, Zachariasz – Radosław Żukowski, Nabucco – Maciej Krzysztyniak, (w głębi, w środku), Abigaille – Barbara Kubiak oraz artyści Chóru Opery Wrocławskiej; fotografia Marek Grotowski
Giuseppe Verdi – Nabucco; premiera: 29.04,1.05.1990; na zdjęciu: scena zbiorowa w głębi, w środku, Abigaille – Barbara Kubiak, Sacerdote – Zbigniew Kryczka oraz artyści Chóru Opery Wrocławskiej; fotografia Marek Grotowski
Okładka płyty z nagraniem Nabucco Giuseppe Verdiego w wykonaniu artystów Opery Wrocławskiej
NABUCCO SUPERPRODUKCJĄ
Nabucco wystawione w Hali [jeszcze wówczas wciąż] Ludowej, było wydarzeniem inaugurującym sezon 1999/2000, i stało się przełomową superprodukcją operową. Pierwszy raz widowisko było przygotowane w całości przez Polaków (we wcześniejszych megarealizacjach bazowano na scenografiach wypożyczonych z Opery Budapeszteńskiej). Ogromne dekoracje zaprojektowane przez Pawła Dobrzyckiego wykonano w atelier Wytwórni Filmów Fabularnych i miały 28 m wysokości, 50 m długości i 25 m szerokości. Ryszard Kaja na potrzeby inscenizacji sprowadził i dostosował do obsady wrocławskiego Nabucca kilkaset kostiumów z Warszawy, Poznania i Łodzi. Trudnym wyzwaniom inscenizacyjnym musiał sprostać także reżyser Marek Weiss-Grzesiński, który akcję spektaklu poprowadził na kilkupoziomowej scenie, dopasowując ją jednocześnie do muzyki rozbrzmiewającej w trudnej akustycznie przestrzeni Hali Ludowej. Na scenie oprócz solistów Opery Wrocławskiej zagrali również artyści zagraniczni. Podczas trzech kolejnych wieczorów występowali: w roli tytułowej m.in.: Mihály Kálmándi, Roman Maliborda i Bogusław Szynalski; jako Abigaille: Barbara Kubiak, Aleksandra Lemiszka i Swietłana Dobronrawowa; jako Zachariasz: Wiktor Gorelikow i Radosław Żukowski, a w postać Feneny wcielały się: Dorota Dutkowska i Agnieszka Rehlis. Głównej obsadzie na okazałej scenie towarzyszył prawie 150-osobowy chór, tłum statystów, a także żywe konie i wielbłądy. Spektakle grane 1, 2 i 3 października 1999 r. obejrzało łącznie 16 tysięcy widzów. Tak liczną publicznością w tamtym czasie mogły pochwalić się jedynie najbardziej znane teatry operowe w Europie, jak np. Arena di Verona. Superwidowisko Nabucco wywarło ogromne wrażenie i długo nie dawało o sobie zapomnieć. Już w październiku 2000 r. w pierwszej edycji Wrocławskiej Nagrody Muzycznej Zespół Opery został za nie uhonorowany w kategorii „Wydarzenie muzyczne roku”. Operowa historia izraelskiej niewoli powróciła zresztą pod kopułę budowli Maxa Berga jeszcze na trzy spektakle – 12, 13 i 14 października 2001 r. – ponownie ciesząc się ogromnym zainteresowaniem melomanów. 20 listopada 2002 r. skromniejsza wersja superprodukcji z Hali Ludowej została zagrana po raz pierwszy na deskach, jeszcze ciągle remontowanej, Opery Wrocławskiej. Uwielbiany spektakl gościł na afiszu teatru przy Świdnickiej przez kolejne 15 lat – ostatnie przedstawienie tej realizacji zagrano 14 maja 2017 r.
Giuseppe Verdi – Nabucco; premiera: 1,2,3.10.1999; Hala Ludowa; na zdjęciu: scena zbiorowa: soliści, artyści Chóru Opery Wrocławskiej i statyści; fotografia: Juliusz Multarzyński
Giuseppe Verdi – Nabucco; premiera: 1,2,3.10.1999; Hala Ludowa; na zdjęciu: scena zbiorowa, na pierwszym planie: Ismael – Walery Kostin, Anna – Ewa Czermak, Nabucco – Bogusław Szynalski, Sacredote – Zbigniew Kryczka oraz artyści Chóru Opery Wrocławskiej i statyści; fotografia: Marek Grotowski
Giuseppe Verdi – Nabucco; premiera: 1,2,3.10.1999; Hala Ludowa; na zdjęciu: scena zbiorowa, na pierwszym planie: Abigaille – Swietłana Dobronrawowa oraz statyści; fotografia: Marek Grotowski
Giuseppe Verdi – Nabucco; premiera: 1,2,3.10.1999; Hala Ludowa; Hala Ludowa; na zdjęciu: scena zbiorowa, na pierwszym planie: Ismael – Walery Kostin, Anna – Ewa Czermak, Zachariasz – Wiktor Gorelikow, Fenena – Dorota Dutkowska oraz artyści Chóru Opery Wrocławskiej i statyści; fotografia: Marek Grotowski
Giuseppe Verdi – Nabucco; premiera: 1,2,3.10.1999; Hala Ludowa; na zdjęciu: scena zbiorowa, na pierwszym planie: Nabucco – Mihály Kálmándi; fotografia: Marek Grotowski
Giuseppe Verdi – Nabucco; premiera: 1,2,3.10.1999; Hala Ludowa; na zdjęciu: scena zbiorowa, w środku: Zachariasz – Radosław Żukowski oraz artyści Chóru Opery Wrocławskiej i statyści; fotografia: Marek Grotowski
WROCŁAWSKIE NABUCCO W EUROPIE I AZJI
Ogromny rozmach wrocławskiego Nabucca zwrócił uwagę także za granicą, skąd posypały się zaproszenia do teatrów oraz na festiwale operowe. Już rok po wystawieniu superwidowska przedstawienie obejrzano w Austrii. W kwietniu 2001 r. spektakl zagrano cztery razy podczas tournée w Holandii. W lutym 2002 r. artyści Opery Wrocławskiej jako pierwszy polski zespół operowy wystąpili w Narodowym Teatrze w Tajpej na dalekim Tajwanie. Zaprezentowali wtedy najmocniejsze pozycje ze swojego verdiowskiego repertuaru: Aidę, Trubadura, galę Viva Verdi! i oczywiście Nabucco. Biblijna historia w operowej odsłonie była tam pokazywana aż trzy razy: 16 i dwukrotnie 17 lutego. W 2004 r. wrocławskie Nabucco otwierało 22. Sommerfestspiele w Xanten aż czterema spektaklami. Na wspaniałą scenę w tamtejszym amfiteatrze inscenizacja powróciła jeszcze podczas 27. edycji festiwalu w 2009 r. W tym samym roku spektakl obejrzano na jeszcze jednym letnim festiwalu operowym – Festival de Wiltz w Luksemburgu. Warto również wspomnieć, że spektakl Marka Weissa-Grzesińskiego w grudniu 2005 r. zagrano cztery razy na Cyprze. Natomiast 18 i 20 października 2012 r. Nabucco zaprezentowano na X Daegu International Opera Festival w Korei Południowej.
Powyżej: Okładka i fragment z programu dotyczący spektaklu Nabucco. Występy Zespołu Opery Wrocławskiej w Tajpej na Tajwanie w 2002 r.
Powyżej: Fragmenty programu dotyczące występów Zespołu Opery Wrocławskiej i spektaklu Nabucco na X Daegu International Opera Festival w Korei Południowej w 2012 r.
Wybrana bibliografia:
- Kościukiewicz Kazimierz, „Nabucco” i krok ku normalności, „Słowo Polskie”, 26.09.1996.
- Szwarcman Dorota, Śpiew otwarty, „Wprost”, 17.10.1999.
- AW, Verdi w Sukiennicach, „Gazeta Dolnośląska”, 3.07.2000.
- Komorowska Małgorzata, Verdi „Nabucco”, „Ruch Muzyczny”, 23.12.2001.